şimdi mesela 6 kişilik bir odada yaşıyorum ve benden başka kimsenin temizlik mevzuunu taktığı yok. haliyle her gün elimde süpürgeyle geziyordum ve oda dışına sadece banyoda bulaşık yıkamak için çıkıyordum. ya dedim, bir yerde bu işe dur demeli. bi süre yapmadım arkadaş. hatta uzun bi süre. sonra bi baktım bugün, oda bildiğin şey götürmek deyimiyle özdeşleşmiş. iş başa düştü dedim. gerisini anlatmak istemiyorum moralim bozuluyor. sabah bi başladım.. anca dineniyorum şuan. höh. anam ağladı be.
ayrıca, nerde o eski temizlikler azizim? ben anamın evindeyken aptalca bir şekilde de olsa, önce bi güzel bi mini elbise çekerdim üstüme. sonra annemin makyaj malzemeleriyle hafif rütuşlar. sonra saça biraz bi şekillenmeler. sonra da annemin topuklu ayakkabılar. en sonunda da kulaklıkları da taktım mı kendimi otomatikmen temizlik modunda hissederdim. yani herkesin kendince fantezileri vardır sonuçta, benimki de buydu işte. iyiydim yani ben öyle. bi de o süpürgenin borusunu tutarken kendini sahnede hissetme halleri.. dinlenilen şarkıya birlikte kendinden geçmeler. mesela liseye geçtiğim yaz tatilinde süpürge yapıp bir yandan da şebnem ferah-okyanus'u dinlerken kendimden geçip kafamı yardığımı hiç unutamam. o da öyle bi anım.
öyle yani.
30 04 2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder