matematikte filan bir soruyu çözerken mesela diyelim ki 5 adımda çözeceksiniz soruyu. ilk adımda işlem hatası yaparsanız geri kalan adımları ne kadar da doğru takip ederseniz edin, kıçınızı da yırtsanız doğru çözemezsiniz.

ben de baktım, her şey güzel olsun diye çırpınmama rağmen hep bir huzursuzluk hali, hep bir mahkeme duvarı surat.. demek ki var bir yerde işlem hatası dedim. sonra da kendime karşı dürüst olmaya karar verdim.

kızlar bazen piçleri de severler, pislik olduklarını bile bile. bazen onları aldatan eski sevgililerini de özlerler. bazen çok özlerler. bazen çok çok özlerler. çünkü kız olmak demek kötü bir şekilde sonlanan ilişkinin neticesiyle değil geri kalan 3 yılda yaşanan ama artık hiçbir boka yaramayan güzel ve sevimli şeyleri düşünüp sırıtık ifadeler yaymak demek. ama sanmayın ki bayılıyoruz böyle olmasına. kimse hoşnut değil, gerçekten.

kendini kandırmak 1. adımda yapılabilecek en büyük hata. kartlarımızı açmak zorundayız. ben öyle yapmadım. sonra saçma sapan insanlarla baş belası denemeler, kendi kendime mutluymuşculuk oyunları, sevgilileri kıskanmıyormuşculuk numaraları, yorgunluk - yorgunluk - yorgunluk..

seviyorum işte.
deli gibi de özlüyorum üstelik.
bi tokat atamadım bağırıp çağıramadım filan diyorum ama yolda görsem yapacağım tek şey boynuna sarılıp ağlamak olur, bunu da biliyorum.
keşke yarın öbür gün döndüğünde onu seve seve affedebileceğim büyüklükte bir bok yeseydi de diyorum.

çok özledim çook..